Herkese merhabalar!Çay sohbetleri serimin yeni yazısını sizler ile paylaşacağım!Çaylar hazır mı?
Bugün üzerinde konuşmak istediğim konu bence biraz hassas bir nokta...Hepimiz farklı hayatlar yaşıyoruz,hayatlarımızın zıt yönleri ne kadar fazlaysa,bir o kadar da ortak yönü var aslında.
Hepimizin hayatına yeni insanlar giriyor,bazıları çıkıyor,kimi insanlar bize birşeyler katıyor,kimisi ise götürüyor...Hepimiz üzülüyoruz,mutlu oluyoruz,gülüyoruz,ağlıyoruz.
İnsanların birbirini kolay bir şekilde anlaması için bu kadar ortak nokta yeterli mi sizce?
Hayat tesadüflerle dolu.Sınav içinde sınavlarla dolu.Savaşmak zorunda insan.İnsanlara karşı göğüs germek zorunda.Güçlü durmak zorunda kısacası...Bir insan için kendini harcamaması gerekir.
Hayatın akışına bu kadar kolay kaptırmamalıyız kendimizi.Fren çok önemlidir bazen.Bağlanmak kolaydır.Peki ya kopmak?
Göz korkutur ilk başta.Alışkanlıklar atılamaz hemen öyle.
Hayatın her yönünde aşkta,işte,okulda,arkadaşlıkta,ailede aklınıza gelebildecek hayatın her parçasında,zırhlarının tam donanımlı olması lazım insanın.Küçük bir akıntıyla kaybolmaması lazım.Ufak bir esintide,uçmaması lazım...
Hayatımızda küçük,büyük her tür sıkıntıyla karşılaşıyoruz zaman zaman.Hayatın her koşulda devam ettiğini unutuyoruz.Pes ediyoruz.Kaybediyoruz.Ya da kaybettiğimizi düşünüyoruz...
Ama yanılıyoruz.Hayatta olduğumuz sürece kaybetmiş değiliz asla.Hayaller kırılır ama umut kırılan bir şey değildir.Aksine yeşeren,köklerine kök katan bir duygudur.Umut ölmez asla.
Asla pes etmeyi düşünmemek lazım.Savaşmak,yeniceğimizi bilmek lazım.Bir insanı alıp hayatımızın merkezine koymamalıyız.Hayatta en değerli varlığımız benliğimiz,kendimiz.Kimse için kötü duygular,gözyaşları harcamayın...Hayat yokuşları tırmanmak,en tepeye ulaşmak içindir.Ve en güzeli ise,o en tepedeki eşsiz manzaradır!
Yazımı okuduğunuz için teşekkürler!Farklı NaymsMakes yazılarında görüşmek üzere...Hoşçakalın.
İletişim ve İşbirlikleri İçin:naymanmakes@hotmail.com
İnstagram:naymanbatimor
